Bij Nacht En Ontij

ik nam haar bleke billen stevig in mijn harde hand ik vroeg haar of ik even mee mocht ronken in haar mand we stonden samen tegen de paal die Jezus had geplant bij nacht en ontij hoor ik haar miauwen buiten op straat leeft zij in vrijheid de taken werden verdeeld en ik kreeg alles wat ik wou andere mensen bleven eenzaam beteuterd in de kou iemand waste mijn vuile kleren en hield mij van de straat ik mocht kijken naar haar billen in het niemandsland dat ooit bestond was het bijna waar gebeurd mijn dank gaat uit naar mijzelf omdat ik zo mooi kan dromen