Gönülçelen

Kırıklarını aldırdım kalbimin Zırhımı çıkarttım astım portmantoya Güzel vücutlar, boş suratlar Benimse yenmiş tırnaklarım, titrek ellerim var Evet dedi, ben de seni aldattım Bir kez de değil üstelik Çünkü beni çok kanattın Çok sevdiğim bir yalandın Gönülçelen, gönülçelen Biraz gerçek, biraz yalan Hem yara bandım hem yaram Bitsin artık gönülçelen Gönülçelen, gönülçelen Aynı anda utanmadan Hem kırıcı hem kırılgan Yordun beni gönülçelen