En mia hejmo loĝas delonge
Malgranda miraklo
Ŝi ĉiam ridetas, neniam mensogas
Kaj ofte spektaklas
Kaj se mi havas malbonan humoron
Kaj laca mi estas
Kuracas min la mirakla aktoro
En miraklaj vestoj
Miraklo kantetas malgajajn kantojn
Se mi sopiras
Aŭ simple silentas apude sidante
Se mankas inspiro
Ni ambaŭ ne ŝatas multe paroli
Pri l'tagaj aferoj
Kaj televedilon rigardi ne volas
Ni ambaŭ vespere
Mi ĝuste ne scias de kie aperis
Miraklo ĉarma
Sed kune kun ŝi alvenis l'espero
Al mia ĉambro
Jes, pli facile por mi estas vivi
Kun ŝiaj petoloj
Mi trompas min, mi kredas naive
Ke mi estas ne sola
Sed ĉiuvespere mi hejmen rapidas
Kaj ĉiuvespere
Mi timas, ke iam ŝi diros - adiaŭ!
Kaj malaperos
Mi ĝuste ne scias de kie aperis
Miraklo ĉarma
Sed kune kun ŝi alvenis l'espero
Al mia ĉambro
Mi ĝuste ne scias de kie aperis
Miraklo ĉarma
