Όλος ο κόσμος θάλασσα
και συ 'σαι τ' ακρογιάλι
ανάθεμά σας κύματα
ένα να μη με βγάλει.
Ο έρωτάς τση, θάλασσα
και πώς να τση σιμώσω
που εφούντωσε και πιο πολύ
πνίγει με κάθε τόσο.
Όντε πονείς να μου το λες
Να κλαίω εγώ για εσένα
Για δε μπορώ να τα θωρώ
Τα μάθια σου κλαμένα.
