als de avond eenmaal komt
en het stads geluid verstond
loopt een man langs de straat
de torenklok die 2 uur slaat
hij heeft nog nooit geluk gekent
het leven heeft hem niet verwend
wat is er toch met hem gebeurd
het leven heeft zijn hart verscheurd
refrein:
de straat is zijn woning
de hemel zijn dak
zijn hele bezit
kan in een vuilniszak
hij is maar een zwerver
maar altijd nog mens
hij zoekt een nieuw leven al was het maar
even dat is nog zijn wens
zijn vriendje is ene lieve hond ze slapen samen op de
grond
op een plein onder de maan
en waar de sterren altijd staan
en hij droomt weer van een tijd
zonder kou en eenzaamheid
nu slaapt hij onder neonlicht
met veel spijt op zijn gezicht
refrein
de straat is zijn woning
de hemel zijn dak
zijn hele bezit
kan in een vuilniszak
hij is maar een zwerver
maar altijd nog mens
hij zoekt een nieuw leven al was het maar
even dat is nog zijn wens
een nieuwe morgen
kleurt de stad
de eerste krant valt op mat
het lijkt een heel gewone dag die hij niet beleven mag
hij licht daar roerloos en alleen
de mensen zwijgend om hem heen
de kleine hond tegen hem aan
zijn echte vriend is heen gegaan
refrein
de straat was zijn woning
de hemel zijn dak
zijn hele bezit
kon in een vuilniszak
hij was maar een zwerver
maar altijd nog mens
hij zocht een nieuw leven al was het maar
even dat was nog zijn wens
hij zocht een nieuw leven al was het maar even dat was
nog zijn wens
