Cünûn

Mızrap değdi geceye ve dili çözüldü gönlün Kendimi arıyordum, seni buldum Çöldü yeryüzünün kalpleri, ben yağmurdum Yağdım hüznü, yağdım ki gülsün yüzün Çünkü sen bu viran bağın acemşiran gülüsün Kanadıkça canım, cevherim lebimden dökülsün His fırçası sözle bezensin, şair konuşsun Güzelliğini görmek isteyenler sesi açsın Varsın devran beni Hallâc gibi taşlasın Razıyım Kays'ın tavkı boynuma geçsin Aşkı kantarlarla tartmaya çalışan şaşkın Gözyaşının ağırlığını ner'den bilsin Hin aklın terazisi, bu yükü çekebilir mi Köprüyü yıkmayan yolcu, karşıya geçebilir mi Yoldan çıkmayan nâdân, çığır açabilir mi Söyle Barış! Güzel sevmeyene adam denir mi Yâr bir ateş, bi' şem-i cansın Fanusuna sığmaz asumânın Âh, dönüyor şu deli gönlüm Tutuşup yanıyor şûlesiyle aşkın Yâr bir ateş, bi' şem-i cansın Fanusuna sığmaz asumânın Âh, dönüyor şu deli gönlüm Tutuşup yanıyor şûlesiyle aşkın Senin nakşın şüphesiz sînemdeki al lâleler Aşkın ve içkin içimdeki humhâneler Serden geçkin ve her an demle virâneler Hattın uğruna düşkün bağrımdan o katreler Divâne pervaneler, divâne pervaneler Senden ve sensiz, öyle doludizgindiler Bigâne bu cihanda daim yurtsuz, yersizdiler Öyle garip, mahzun ve öyle içrek, âciptiler Hâcip gözün perdesini yırtıp sende dinlenenler Esrâr-ı lafızdan sin kaftanı giysinler Bâkî kalsın kulağında âlemin bu nağmeler Ki bendeki ehl-i nazmın kemâline erişsinler Yazdım ki bilsinler ahvâlim necedir Şu dünyada fuzûlî döktüğüm yaş nicedir Cünûn'un yazgısıyla vurulduğum zincir Sana Leylâ görünür, bende Ayşen'dir Yâr bir ateş, bi' şem-i cansın Fanusuna sığmaz asumânın Âh, dönüyor şu deli gönlüm Tutuşup yanıyor şûlesiyle aşkın Yâr bir ateş, bi' şem-i cansın Fanusuna sığmaz asumânın Âh, dönüyor şu deli gönlüm Tutuşup yanıyor şûlesiyle aşkın