Να μην φοβάσαι όσο αντέχω θα είμαι εδώ για μας
Θα βάζω πλάτη στα ζόρια να βαστάς
Πάντα αγκαλιά και πoτέ μας νικημένοι
Ρομαντικοί, γραφικοί και τρελαμένοι
Να μην φοβάσαι όσο αντέχω θα είμαι εδώ για μας
Θα βάζω πλάτη στα ζόρια να βαστάς
Πάντα αγκαλιά και πoτέ μας νικημένοι
Ρομαντικοί, γραφικοί και τρελαμένοι
Όλο παλεύω κοντά σου να έρθω
Και όταν έρχομαι εκεί δε σε βρίσκω
Πού γυρίζεις γαμώτο
Σε ποια φυλακή του μυαλού μου δεμένη σε κρύβω;
Και τι έχεις για μένα φυλάξει
Και που λες να με πάρεις απόψε
Μη μου φύγεις αφού το 'χες τάξει
Αφού μου 'χες πει πως θα αντέξεις
Διώξε κάθε φόβο, κάθε ενοχή μου
Κάθε τέλος, κάθε αρχή σε κάθε παράνοια
Τις φορές που είπα φτάνει με δάκρυα στα μάτια
Κοιτώντας ευθεία στα Ουράνια
Όταν έφυγε η πρώτη μου αγάπη στα ξένα
Που ήσουνα τότε να με κρατήσεις
Όταν έφυγε ο πατέρας μου απ' το σπίτι και μας ξέχασε
Γιατί δεν υπήρχες να μου μιλήσεις, γιατί;
Όταν χάσαμε τον αδερφό μου
Δεν ήρθες να με αγκαλιάσεις το κέρατο μου
Όταν έχασα την πίστη στον εαυτό μου
Και με βάραινε και το λογότυπο μου πού ήσουν
Όταν τη μάνα μου δεν μπορούσα να κρατήσω
Και δεν ήξερα να προχωρήσω
Όταν έδινα και έδινα και έδινα
Και δεν έπαιρνα τίποτα πίσω
Γιατί έλειπες τότε σα χρώμα
Γιατί τότε δεν ήσουν εικόνα
Γιατί μ' άφησες μόνο στην κόλαση
Πού ήσουν τότε που έψαχνα λόγο να αντέξω;
Έμαθα να βάζω πάντα πλάτη για τους πάντες
Αν θέλουν να πλεύσουν γίνομαι αέρας τους
Γι' αυτό γράφω κομμάτια συμπληγάδες
Γι' αυτό και είναι δύσκολο το πέρασμα από μέσα τους
Να μην φοβάσαι όσο αντέχω θα είμαι εδώ για μας
Θα βάζω πλάτη στα ζόρια να βαστάς
Πάντα αγκαλιά και πoτέ μας νικημένοι
Ρομαντικοί, γραφικοί και τρελαμένοι
Να μην φοβάσαι όσο αντέχω θα είμαι εδώ για μας
Θα βάζω πλάτη στα ζόρια να βαστάς
Πάντα αγκαλιά και πoτέ μας νικημένοι
Ρομαντικοί, γραφικοί και τρελαμένοι
