Sarbaz 0

من یه سربازم ، من یه سربازم لعنتی فقط به تو میزنم این حرف رو من یه سرباز صفر ام که حفظم درد هاى این شهر رو من یه سربازم ، من یه سربازم من یه سرباز صفر ام که میبینم فردای این جنگ رو میاد صدای نفس نفس زدن ها فقط منم و شب و شبح ها ، يه توهم صدای خش خش پا رو علف ها انگار نیستی در امان همش تلفات همش تلفات از مغز تا جسم از رپ تا زندگی همش فاسد جوری که یه کراکی بدنش بهت شرف داره خمار و خوابی دادی حتی خدا رو بازی راستی تو واسه خالی کردن حرف هات کجا رو داری؟ داشی شاید تو واسه خالی کردن عقده هات پر و پاچه * داری ویلای شمال رو داری ، خوشحال و شادی با چهار تا موزیک بی معنی ، بی دلیل میزنی میرقصی رفتی سولار و پافی ، ولی ما این فِنتی نیستیم قرتی نیستیم درد های قلم رو حفظیم تو قلب کاغذ یه شعریم یه حسی هست که میگه وسط جنگ میشه بال زد وسط بازی میشه باخت بعد با سختی راه رو باز کرد آره لعنتی ، تو سرم کلی آرزو میزنه غلت من واسه هدفم سلاح میگیرم دستم پس من یه سربازم من یه سربازم ، من یه سربازم لعنتی فقط به تو میزنم این حرف رو من یه سرباز صفر ام که حفظم درد هاى این شهر رو من یه سربازم ، من یه سربازم من یه سرباز صفر ام که میبینم فردای این جنگ رو پام كبوده انقدر بند پوتین ها سفته همه چی رو میکنیم شروع از صفر صفرش میجنگی واسه حست عشقت واسه زیر پا گذاشتن قسمت واسه عصمت واسه اسمت واسه یک خط اعتقادت واسه عبور از خط های قرمز واسه شکوندن حد و مرز فرار از یکنواختی موج سواری روو جذر و مد این جنگ کرد قلب رو سنگ دست رو سرد مغز رو رد من خاک میشه تنم میره سرم واسه اونی که حرف رو زد بعد بار رو بست و رفت من یه سرباز صفر ام که اومدم همه درجه ها رو جمع كنم گوش بده * یه سرباز چند چیز از دست هاش دور نمیشه همیشه هست باهاش یکی سلاحش ، یکی نوشته هاش ، یکی پلاكش یکی تپش قلبش که هیچکی بهش گوش نميده تا وقتی گلوله توش بشینه