Göster bana şimdi, zaman
Duyuyorum içindeki enkazın sahibini
Bozuyor sessizliğimi
Sen ellerimden kayıp giderken
Sessizliğe bürünür evler, caddeler
Ben yine de sana seni anlatamam ki
Anlatamam ki
Öyle yalnız, öyle sensiz
Öyle yalnız, öyle sensiz
Düşmekten korkan çocuk gibi çaresiz
Üzülmeye alışmış gibi sessiz
Öyle yalnız, öyle sensiz
Öyle yalnız, öyle sensiz
Düşmekten korkan çocuk gibi çaresiz
Üzülmeye alışmış gibi sessiz
Mavi gökyüzü, dalgalı deniz
Görüyorum bir tek seni karanlık gece gibi
Rüzgâr savuruyor bizi
Sen ellerimden kayıp giderken
Sessizliğe bürünür evler, caddeler
Ben yine de sana seni anlatamam ki
Anlatamam ki
Öyle yalnız, öyle sensiz
Öyle yalnız, öyle sensiz
Düşmekten korkan çocuk gibi çaresiz
Üzülmeye alışmış gibi sessiz
Öyle yalnız, öyle sensiz
Öyle yalnız, öyle sensiz
Düşmekten korkan çocuk gibi çaresiz
Üzülmeye alışmış gibi sessiz
