Fourtouna kai Kyma

Σε έχουν ταΐσει τόση βία, που έχεις χτίσει ανοσία Σε έχουν ταΐσει τόση βία, που έχεις χτίσει ανοσία Και είναι κάθε φορά και πιο δύσκολο, αισιόδοξος να παραμένεις Τίποτα δεν σου χαρίζεται Κάθεσαι εδώ και επιμένεις Μένεις ξύπνιος κάθε βράδυ, ναι Στριφογυρνάς στο κρεβάτι Όσες φορές και να κάνεις τις πράξεις ξανά και ξανά Στο αποτέλεσμα δεν βλέπεις να αλλάζει κάτι Η ενηλικίωση είναι εδώ, ναι Οι υποχρεώσεις σου κλείνουν το μάτι Φοβάσαι και είναι λογικό, αλλά δεν είσαι πλέον παιδάκι Γιατί η γενιά του 90 μεγάλωσε Δες τηνα κι έφτασε 30 μισά, μες την κρίση Ρωτάνε που βλέπει τον εαυτό της σε 5 χρόνια Ψάχνει ένα χάρτη να δείξει Πλάνα άλλα, δεν έχει εδώ Φυσάει πολύ και βγάλαν απαγορευτικό Το έχεις αποδεχτεί, είναι απογοητευτικό φούτερ cargo αντιανεμικό Μου λες ωραίος ο δίσκος, αλλά τι Ε ντάξει, πολύ απολιτίκ Το ακούω απλά, με κριτζάρει πολύ Να γράφω τσιτάτα σε χαρτάκια ocb Ή λες να μην πουλούσε, θα πούλαγε Θα βαζε γκρούβα ο Casus, θα κούναγε Θα του έβαζα ατάκα για να γίνει σύνθημα Να χεις σημαία στη φουρτούνα Απλά αυτό το ραπ δεν με καλύπτει τόσο Στα 22 θα σου έγραφα να τους σκοτώσω Στα 26 νιώθω ότι έχω περισσότερα από εφηβική οργή να δώσω Αν είσαι πίσω, θα απλώσω το χέρι Για να χεις να πιάσεις, να μη φαίνονται όλα βουνό Είμαι εδώ Αν είσαι μπροστά δεν θα το κομπλεξάρω Αν έχεις να δώσεις θέλω να πάρω και εγώ Αν είσαι πίσω σε θέλουμε δίπλα Αν είσαι πίσω σε θέλουμε δίπλα Αν είσαι μπροστά θα σε φτάσουμε κοίτα Αν είσαι πίσω σε θέλουμε δίπλα Αν είσαι μπροστά θα σε φτάσουμε, κοίτα Μέχρι στο τέλος να χάσουμε νίκα Μέχρι τον τοίχο να σπάσουμε χτύπα Αν είσαι πίσω σε θέλουμε δίπλα Αν είσαι μπροστά θα σε φτάσουμε κοίτα Μέχρι στο τέλος να χάσουμε, νίκα Μέχρι τον τοίχο να σπάσουμε, χτύπα Αν είσαι πίσω σε θέλουμε δίπλα Αν είσαι μπροστά θα σε φτάσουμε κοίτα Μέχρι στο τέλος να χάσουμε νίκα Πάντα θα έχει φουρτούνα και κύμα Αλλάξανε τα πράγματα απ το "Χωρίς υστερόγραφο" Δεν φοβάμαι πλέον, να εκτεθώ και να μιλήσω Απλά βρήκα καλύτερο τρόπο να επιτεθώ Σου το έχω πει δύο φορές στο δίσκο, το ξέρω Θέλεις κάτι λίγο, έτσι για τώρα Αλλά αυτό το τώρα σου φέρνει βόλεμα, γίνεται μόνιμο, σου δίνει νόημα Μια σταθερά, να σε φυλά όσο φυσά Όταν είσαι στην καταιγίδα, όταν είσαι στα ανοιχτά Το μετά που μετρά, είναι σε δέκα λεπτά το πολύ Όσες φορές και να βγεις από τη φουρτούνα Αν δεν έχεις που να πας, θα κάνεις μεταβολή Κι έχουμε αράξει κάπου 15 φορές Και να μην ξέρω εκείνο που σε γεμίζει, δεν είναι κρίμα Έχουμε αναλύσει ότι μαλακία θες Και χθες πρώτη φορά έκανες αυτό το βήμα Μου λες γράφω λίγο, σβήνω λίγο, ξες Όχι δεν ξέρω, δείξε μου Όχι δεν ξέρω, πες μου Το μόνο που ξέρω είναι, πόσα θα είχα χάσει Αν είχα επιτρέψει να κερδίσουν οι ντροπές μου Ο κόσμος κρίνει και κράζει και φθείρει Φροντίζει να ντρέπεσαι να εκτεθείς Λες και δεν ήτανε εξ αρχής δύσκολο Τον εαυτό σου να αποδεχτείς Αν είσαι πίσω, θα απλώσω το χέρι Για να χεις να πιάσεις, να μη φαίνονται όλα βουνό Αν είσαι μπροστά δεν θα το κομπλεξάρω Αν έχεις να δώσεις θέλω να πάρω και εγώ Τώρα αν είσαι μπροστά και με αυτό δεν χορταίνεις Θέλεις κι άλλο κι άλλο κι άλλο Είναι απλό το πλάνο, μόνο 5 λέξεις "Θα σε περάσουμε από πάνω" Ήθελα να γράψω, ξέρω είναι κλισέ Πριν να χρειαστεί να το ζητήσεις σε κουπλέ Σαν να αχνοφαίνεται όμως ο ήλιος να ανατέλει Τώρα ξύπνα Casus Beli Αυτό είναι για αυτούς που παλέψανε Πριν που δανείστηκα τα όνειρα τους Για αυτούς που υψώσανε ανάστημα Για να μπορώ να σταθώ στη σκιά τους Για αυτό σου ζητάω, να βγεις να ακουστείς, να μη φοβηθείς Δεν σε χωράει η αγχόνη Κάτω απτα πόδια μας το χώμα λιώνει Είμαστε εμείς το μέλλον που επιβιώνει Δεν θα παλέψουμε μόνοι Ο Ξέρξης την θάλασσα θα μαστιγώνει Το κύμα αφρίζει, το κύμα φουντώνει Το κύμα θρέφει, το κύμα σκοτώνει Τι κι αν κρατάς το κλειδί, κλωτσάω την πόρτα να πέσει γιατί Μπαίνω Έχω στο χέρι σκυτάλη καυτή, κοχλάζει το beat, ή εμείς ή αυτοί Εμείς περπατάμε μαζί και άσε τη δόξα μονάχη, αν μας διαλέξει αυτή Θερμή προσευχή Το δικό μου κομμάτι, να ξεβραστεί στην Ιθάκη Ιθάκη μας, εμάς των πολλών που κρατάμε τον κόσμο στην πλάτη μας Ο Άτλας σκυφτός να ζηλεύει στιγμές που κοιτάζει ψηλά το κεφάλι μας Και όμως, δεν το πιστεύεις, νιώθεις αδύναμος, νιώθεις μικρή Αν ήμασταν όμως ασήμαντοι, θα απειλούσαν, θα απαιτούσαν σιωπή Ιθάκη μας, σε πρώτο πληθυντικό καθώς ψάχνω ένα πάτημα Βασικά, θέλω να πω από κάτι κοινό ξεχωρίζουμε, ξέρεις και τα λοιπά Βασικά, να σε ρωτήσω εν τέλη τι προτιμάς Να διαλέξουμε εμείς για εκείνους, να διαλέξουν εκείνοι για μας Αν είσαι πίσω, σε θέλουμε δίπλα Αν είσαι πίσω, σε θέλουμε δίπλα Αν είσαι μπροστά, θα σε φτάσουμε κοίτα Αν είσαι πίσω, σε θέλουμε δίπλα Αν είσαι μπροστά θα σε φτάσουμε κοίτα Μέχρι στο τέλος να χάσουμε νίκα Μέχρι τον τοίχο να σπάσουμε χτύπα Αν είσαι πίσω, σε θέλουμε δίπλα Αν είσαι μπροστά, θα σε φτάσουμε κοίτα Μέχρι στο τέλος να χάσουμε νίκα Μέχρι τον τοίχο να σπάσουμε χτύπα Αν είσαι πίσω σε θέλουμε δίπλα Αν είσαι μπροστά θα σε φτάσουμε κοίτα Μέχρι στο τέλος να χάσουμε νίκα Πάντα θα έχει φουρτούνα και Ερώτημα διαχρονικό, ίσως να ναι μονότονο Στον ίδιο λαβύρινθο, αλλάζουμε μινώταυρο Το δεξί χέρι κολλάει στον τοίχο, κρατάει το στυλό, ζωγραφίζω το μίτο Νομίζω πως βλέπω το φως, νομίζω πως μπορώ να φύγω Όνειρο αρκτικής νυκτός, νιώθω θα βγω από δω Αν ακολουθήσω τον ήχο επαρκώς Τι λέω, ποιόν πάω να πίσω Αν είχαμε λύσεις λες και θα είχε βγει Αυτό το κομμάτι λες και θα χα γράψει, με λυμένα θέματα να ασχοληθεί Αυτά τα προβλήματα μένουν εκεί, όσο ο λαβύρινθος τροφή τους δίνει Για αυτό το κομμάτι θα μείνει ανοιχτό, αυτό το κομμάτι δε