4:17 başımızda sağanak
Durmadı ters dönüyor binalar
Gezdiğim sokak olmuş mezarlık
Bizi sadece biz olan anlar
Büyüdüğüm şehrime ahtım var
Yoktu sesimi duyan bağırdığımda
Bomboş şehir kalır ardımda
Bizi biz yapan şehir Antakya
Gezerdim dostlarımla Sümerler'in gençleriyim
Her gün içtiğim o Rootraft'ın kahvesiyim
8 kez yıkılan bu şehrin yeni adresiyim
İlk ışıkların sahibi kurtuluş caddesiyim
Bir ezanım duyulan
Bazen de çan sesiyim
Şehrimin sembolü, kardeşliğinse simgesiyim
Bizden olmayana uzanan yardım eliyim
Dinlerin başlangıcı St. Pierre kilisesiyim
Kaybettiklerimizin bize bu vasiyeti
Evini yurdunu kaybedenin hikayesiyim
İsterdim olmamış olmasını bu hadisenin
Geleceğe umutla bakan annenin iç sesiyim
Dönücem geri bak, olsun bu sana söz!
Susamam bile bile, sözüm bu kadar öz
Unutmam hiçbir şeyi kalbim olsa bir köz
Dünüm benimle ve veririm yeni yön
Yas tutuyorken ülkemin her yeri
Kalbi olmayanlar karakterinden yedi
Sahiden samimiydi bu şehrin her yeri
Çöktü üstümüze depremin laneti
Yok hiçbir şeyin tadı silindik haritadan
Sarıldık birbirimize kimseyi tanımadan
Dönücez eski günlere yine inadına
Geçmişi unutma 6 Şubattan bu yana!
4:17 başımızda sağanak
Durmadı ters dönüyor binalar
Gezdiğim sokak olmuş mezarlık
Bizi sadece biz olan anlar
Büyüdüğüm şehrime ahtım var
Yoktu sesimi duyan bağırdığımda
Bomboş şehir kalır ardımda
Bizi biz yapan şehir Antakya
