Dla Rymu: IV. Idą błękitne...

Idą błękitne, ciche, zamyślone Przez sfer milczące skrysztalone tonie, Lotne jak blaski, powiewne jak wonie, Idą błękitne, ciche, zamyślone - Idą błękitne, ciche, zamyślone, Gdy śnieg w miesięcznym seledynie płonie I góry błyszczą w szafirów oponie, Idą błękitne, ciche, zamyślone... Idą błękitne, ciche, zamyślone, Jak przez wikliny ponadbrzeżne wiotkie światła słoneczne z wody, jasne, słodkie, Jak z dali fletów dwa dźwięki pastusze: Ku sobie nasze rozkochane dusze Idą błękitne, ciche, zamyślone.