Witte Rozen

Jantje was een kleine kleuter Enigst kindje, teer verwend En op zekere dag zei moeder "Hoor eens even, lieve vent Als je zoet bent, komt er spoedig Een zusje of een broertje bij" Nou, dat was wat voor ons Jantje En het ventje zei toen blij "Wanneer er een klein zusje kwam Krijgt zij van mij wat mooi's, zeg mam Dan gaat m'n spaarpot open En krijgt die schattebout Een boeketje witte rozen Waar m'n mam ook zo van houdt" Toen de ooievaar verwacht werd Moest Jan met z'n tante mee En hij werd daar voor een nachtje O zo'n vrolijke loge Voor het geld uit Jantje's spaarpot Eerst wel tien keer nageteld Werd er in een bloemenwinkel Een heel lief boeket besteld En 's nachts in z'n bed nog in z'n slaap Zei dromend nog de kleine knaap "Straks gaat m'n spaarpot open En krijgt die schattebout Een boeketje witte rozen Waar m'n mam ook zo van houdt" De andere morgen bij z'n thuiskomst Dacht Jan: hè, wat vreemd vandaag De gordijnen zijn gesloten Ze zijn helemaal omlaag Snikkend sprak z'n vader: "Jantje Nu heb je geen moesje meer Zij ging met je lieve zusje Weg naar onze lieve heer" En zachtjes legde Jan 't boeket Op het dode zusje in het bed En wenend zei toen Jantje "Ik bracht witte roosjes mee Hier mam, hier lief klein zusje Die zijn voor jullie twee"