Lyrics

هوای خانه چه دلگیر است تو نیستی و دل از زمانه سیر است تو حالِ این دلو نگاه چرا رفتی؟ چرا؟ من چه قدر برم دریا؟ دریایِ بی تو خیلی فرق داره خنجر شده موجاش تو قلبم این صدا بغضی از تهِ حلق داره یادت میفتم بی هوا بغضم میگیره این آسمون با بغضِ من گریه اش میگیره هر موج این دریا برام مثلِ یه قصه است این قسمتِ ما بود، آدم خنده اش میگیره یادت میفتم بی هوا بغضم میگیره این آسمون با بغضِ من گریه اش میگیره هر موج این دریا برام مثلِ یه قصه است این قسمتِ ما بود، آدم خنده اش میگیره این عاشقت تنگی نفس داره دنیا تو این جدایی دست داره حالِ دلم خونه، کی حالمو میدونه؟ دردِ دل این عاشقو کی میدونه؟ من چه قدر برم دریا؟ دریایِ بی تو خیلی فرق داره خنجر شده موجاش تو قلبم این صدا بغضی از تهِ حلق داره یادت میفتم بی هوا بغضم میگیره این آسمون با بغضِ من گریه اش میگیره هر موج این دریا برام مثلِ یه قصه است این قسمتِ ما بود، آدم خنده اش میگیره یادت میفتم بی هوا بغضم میگیره این آسمون با بغضِ من گریه اش میگیره هر موج این دریا برام مثلِ یه قصه است این قسمتِ ما بود، آدم خنده اش میگیره (دریا، دریا، دریا، دریا) محسن ابراهیم زاده انوشیروان
Writer(s): Mohammad Falahi, Mohsen Ebrahimzadeh, Farshid Adhami, Anooshiravan Torbati, Ehsan Neyzan Lyrics powered by www.musixmatch.com
instagramSharePathic_arrow_out