Er is een vliegtuig neergestort vlakbij een bos
Het is daarstraks verdwenen van het radarscherm
De brokken liggen rond, tot aan de snelwegberm
De lijken ruiken naar parfum en calvados
De reddingsploegen zoeken naar de zwarte doos
Een flight recorder waar het laatste uur op staat
Vertelt de rampenonderzoeker schaamteloos
Wat of een vliegtuig voelt dat net te pletter slaat
Ook in mijn leven vonden heel wat rampen plaats
Hoe vaak verdween ik plotseling niet uit het zicht
Lag ik weer 's in stukken in het ochtendlicht
Juist als het goed gaat, word ik tegendraads
En ieder loopt te zoeken naar die zwarte doos
Die zwarte gast die straks mijn vluchtgedrag verklaart
Tot dan verzinnen de experts maar schaamteloos
Hoe of het voelt, over de kop slaan met zo'n vaart
Toch ben ik steeds na elke val weer opgestegen
Vloog zingend met hernieuwde kracht omhoog
Bij elk faillissement hield ik mijn ogen droog
En ook een felle brand ben ik gehard ontstegen
Nooit in het vuur gaan zoeken naar die zwarte doos
Ik wil niet weten wat mijn vluchtgedrag verklaart
Noem mij maar onbetrouwbaar en gewetenloos
Mij krijg je niet kapot, dat ligt niet in mijn aard
