Dankzij De Dijken

Ik ben geboren In een dal van klei Mijn wieg stond niet ver Van een koe in de wei Waar je koren kon horen Tot de einder kon kijken Dankzij de dijken Ik voelde me veilig Ik waande me vrij Ik dartelde lam en Ik spartelde blij Het wassende water Zou mij nooit meer bereiken Dankzij de dijken Dankzij de dijken Dijken! Toen kwam op een dag De storm en de vloed Die verpulverde Dat vertrouwen voorgoed Ondanks de beloften Wij zullen niet wijken Braken de dijken Braken de dijken De natuur is een monster En de mens is een dwerg Een dijk blijkt een dijk Een Hollandse berg Hollandse bergen Blijken de dijken Ik blijf heel mijn leven Een rasoptimist Een Hollandse jongen Plattelandsalpinist Die zijn leven vergeefs naar de hemel zal reiken Dankzij de dijken Dankzij de dijken Dijken!