Shahre Divooneh

یا همیشه دیر بودم یا ازم خسته شدن زود من به هر کسی رسیدم لحظه خدافظی بود قلبم اصلا از گذشته خاطرِ خوشی نداره بُکُش این خاطره رو که قصد خودکشی نداره همیشه اشتباه شده جمله هام جوابم اون نبوده که شِنُفتم از بس به هرکسی گفتم عاشق نبود به اون که عاشقش شدم چیزی نگفتم این شهرِ دیوونه به من یاد داد آدم که تنها باشه راحت تره لعنت به تنهایی و دیوونگیش لعنت به راحتی که سخت میگذره هنوزم هرجا که میرم کوچه هاش برام شکلِ بن بسته یه وقتا میگم شاید یکی دلِ این شهرو یه جا شکسته خیلی حرفا با تو داشتم ولی لعنت به گریه های آخرت منم مثل تو گریه کردم و حیف پشتِ سرت همیشه اشتباه شده جمله هام جوابم اون نبوده که شِنُفتم از بس به هرکسی گفتم عاشق نبود به اون که عاشقش شدم چیزی نگفتم این شهرِ دیوونه به من یاد داد آدم که تنها باشه راحت تره لعنت به تنهایی و دیوونگیش لعنت به راحتی که سخت میگذره که سخت میگذره