De Koningin Van Lombardije

De koningin van Lombardije Ging in haar rijtuig, ging in haar rijtuig De koningin van Lombardije Ging in haar rijtuig rijen Ze wuifde naar links en ze wuifde naar rechts Ze wuifde met haar hand En 's avonds ging ze slapen In een zilveren ledikant En als ze sliep dan wuifde ze nog altijd met haar Altijd met haar hand De koningin zei bij d'r eigen "Altijd dat wuiven, altijd dat wuiven" De koningin zei bij d'r eigen "Laat ze de wim wam krijgen" Toen liet ze een hand vervaardigen Bij een poppenfabrikant Een hand die in z'n eentje woof Van de een naar de andere kant Ze zond haar rijtuig door de stad met enkel maar die Enkel maar die hand Maar op een woensdag reed die wagen Tegen lijn zeven, tegen lijn zeven "Ralalaboem", zo zei die wagen En alle mensen klagen Een grote brancard van EHBO Was dadelijk bij de hand Ze dromden naar het rijtuig Maar wat kregen ze het land Want voor 't gebroken raampje was allenig maar die Enkel maar die hand Toen de ministerraad dat hoorde Van Lombardije, van Lombardije Toen gingen ze met hoge boorden De koningin vermoorden Maar zeg eens wat gebeurde er met die hand Die hebben ze op 't graf gezet, zo rechtop in 't zand Als u naar Lombardije gaat dan ziet u nog die Ziet u nog die hand