Shabe Noghrehee

رو بگیر ازم دیوونه من حضور لخت مرگم زیر رگبار تنم نمون که رو تن تگرگم مث شعریم که هیچکس اونو از بحر نمیدونه یه پرنده ام که تو خوابم گله بومی نمیمونه دست کم اینجوری شاید شب یه درد مستمر نیست شاید اینطور تو بفهمی که حضورم بی خطر نیست رو بگیر نگاه نکن اشکای سردو رد بشو نخواه تو هم این همه دردو رو بگیر نگا نکن اشکای سردو رد بشو نخواه تو هم این همه دردو بیخیالم شو عزیزم تو بریدی سر ندادم دیره واسه با تو بودن دیگه بال و پر ندارم آره یادت خیلی وقته نمیفته سوی خوابم کور چراغی تو کویرم قطره آبی تو سرابم رو بگیر نگاه نکن اشکای سردو رد بشو نخواه تو هم این همه دردو رو بگیر نگاه نکن اشکای سردو رد بشو نخواه تو هم این همه دردو