แต่งงานกันนะ

มันถึงเวลาต้องพอ สักที จะวันฉันมันก็เมาอย่างหมา จะทำอะไรกับใครที่ไหนก็ไม่เคยโทร.ไปหา ไม่เคยทำให้สบายใจตั้งแต่เราได้กันมา ชาเย็นและเย็นชาผิดนัดผิดเวลาบ่อย ๆ ติดเพื่อนมันพัลวันจะกลับบ้านก็ดึกดื่น จะเลิกออกตอนกลางคืน และจะไม่ขืนทำเธอนอย ขอโทษที่ไม่คำนึงไม่เคยนึกถึงว่าใครคอย จะกลับไปดูละครกับเธอและเลิกเป็นเพลย์บอย รู้แล้วว่าเธอนั้นดีขนาดไหน ที่ละเลยและเมินเฉยจะยกโทษให้ได้ไหม ไม่ได้เรื่องจริง ๆ ที่ปล่อยทิ้งเธอซังกะตาย อยู่ในห้องคนเดียว เหงา ๆ แล้วก็ไม่รู้จะกลับเมื่อไหร่ ดึกดื่นกลับมาก็เจอข้าวต้มและไข่ไก่ ขอบใจที่เธอยังทน นั่งซักถุงเท้ากางเกงใน จะตอบแทนด้วยสิ่งหนึ่งในกล่องแดง ๆ ที่ซื้อมาใหม่ ให้นิ้วนางข้างซ้ายเธอ ที่รัก แต่งงานกันนะคนดี มันถึงเวลาต้องพอสักที อีกครึ่งชีวิตนี้ จะขอดูแลเธอ ฉันรู้ว่าเธอก็ล้า เหนื่อยใจในการกระทำ และหลายครั้งเธอมีน้ำตา เพราะฉันมันดีแต่เกเรสร้างแต่ปัญหา จนใคร ๆ ก็นินทาว่าเธอยังไหวอยู่ได้ไง จับได้ว่านอกใจก็ปาดน้ำตาและให้อภัย เริ่มใหม่ตั้งกี่ครั้ง ก็ผิดหวังไม่รู้เท่าไหร่ ไม่เคยจะแคร์และไม่เคยสนใจ เลวบรรลัย เธอยังไม่เคยจะทิ้งกันไป เอาจริงฉันไม่ได้เล่นหรอกหนา นัดที่บ้านเอาไว้ แล้วฉันจะเข้าไปหา จะไปขอตรง ๆ ให้มันชัดไปเลย จะแต่งหรือว่าตาย ก็ให้มันวัดไปเลย นักเลงคนนี้ ที่พ่อเธอเกลียด ขี้เมาคนนี้ ที่แม่เธอไล่ มีแต่ลูกสาวผมขอบบวชให้ ถ้าสึกมาแล้ว จะให้แต่งกันไหมเล่า ที่รัก แต่งงานกันนะคนดี มันถึงเวลาต้องพอสักที อีกครึ่งชีวิตนี้ จะขอดูแลเธอ ยังจำทุกคำที่เธอบอก ไม่ว่าหรือแค่ไหนก็รัก แม้ในสุดท้ายจะโดนหลอก แม้เป็นคนที่กลับกลอก ตั้งแต่วันที่แรกเจอ เจ็บแล้วจำเป็นคน เจ็บแล้วทนเป็นคนที่รักเธอ ตอนแรกที่ฟังก็คิดว่าเธอคงละเมอ พร่ำเพ้อน้ำเน่า และคิดว่าเธอคงใจง่าย ดูเผิน ๆ ใจเธอเบาเหมือนปุยฝ้าย แต่ลึก ๆ เธอหนักแน่น เข้มแข็ง แม้แต่ชีวิตก็ให้ได้ ไม่เคยคิดว่าจะได้เธอมา และไม่เคยคิดว่าชีวิตจะต้องมีภรรยา ไม่เคยคิดว่าต้องทำในสิ่งที่ผู้ชายกลัว โซ่ล่ามตัวคือชีวิตหลังวิวาห์ ภาระหน้าที่คงถาโถมมาไม่หยุด แต่ฉันพร้อมจะแบกรับเพื่อคนที่ดีบริสุทธิ์ ไม่ได้สรรเสริญให้เธอเป็นเทวดา แต่ทุกสิ่งที่เธอเป็น ฉันได้เห็นมากับตา ที่รัก แต่งงานกันนะคนดี มันถึงเวลาต้องพอสักที อีกครึ่งชีวิตนี้ จะขอดูแลเธอ