กลับมาที่เก่า

เมื่อแสงทองส่อง ลอดช่องขอบฟ้านิดเดียว เหลียวมองดูมีความหวัง จำใจแบกหน้า หวนกลับมาบ้านอีกครั้ง ทิ้งเรื่องเก่าไว้เบื้องหลัง เริ่มต้นใหม่ ที่ศูนย์ เกลียดเสียงชาวบ้าน ร่ำลือเรื่องราวคาวกาม นินทาว่าร้ายอึ้งอื้อ ครอบครัวขายหน้า อับอายไม่อยากให้อยู่ ลูกสาวท่านอดสู ขายตัวมั่วกามโสมม จ้าว ข้าเอ้ย หยามเย้ย ดับลบความหวัง ดูดซับกินพลัง เหยียดหยันว่าฉันเคยทราม ครอบครัวเคยเกลียวกลม กลับมาเหิ่นห่าง สังคมรุมประณาม กีดกันให้ฉันออกไป หอบซากร่างมา แบกหน้ากลับมาที่เก่า ที่เขาต้อนรับอุ้มชู ไม่อยากรับรู้ หดหู่และเศร้าพอดู นั่งลงตรงปากรู ตั้งต้นขายตัวเอง พ่อแม่เอ้ย อย่าเลย อย่าต้องลำบาก ท่านก็เหนื่อยมามาก ต้องแบกรับความอดสู เพื่อนบ้านเอย หยุดจับจ้องมองดู สายตานั้นปิดรู ปิดช่องเรืองรองความหวัง หอบซากร่างมา แบกหน้ากลับมาที่เก่า ที่เขาต้อนรับอุ้มชู ไม่อยากรับรู้ หดหู่และเศร้าพอดู นั่งลงตรงปากรู ตั้งต้นขายตัวเอง