Posłuchajcie, ludzie, opowieści mej
O butelce, która pokochała mnie
Była piękna, przeźroczysta
A na imię miała czysta
Ze 40 procent miała, może mniej
Wódko ma, wódko ma, wódko ma
Któż bez ciebie sobie w życiu radę da?
Jesteś miła, chociaż żrąca
Ale dobra i pachnąca
Ja bez ciebie nie potrafię dłużej żyć
Wódko ma, wódko ma, wódko ma
Któż bez ciebie sobie w życiu radę da?
Jesteś miła, chociaż żrąca
Ale dobra i pachnąca
Ja bez ciebie nie potrafię dłużej żyć
Kiedy pierwszy raz poznałem zapach ten
To odrazu zrozumiałem, kocham cię
Wziąłem kielich drżącą ręką
Powiedziałaś mi, butelko
Powiedziałaś, że ty także kochasz mnie
Wódko ma, wódko ma, wódko ma
Któż bez ciebie sobie w życiu radę da?
Jesteś miła, chociaż żrąca
Ale dobra i pachnąca
Ja bez ciebie nie potrafię dłużej żyć
Wódko ma, wódko ma, wódko ma
Któż bez ciebie sobie w życiu radę da?
Jesteś miła, chociaż żrąca
Ale dobra i pachnąca
Ja bez ciebie nie potrafię dłużej żyć
Piję wino, piję wino, czuję miód
Ale ciebie uznać muszę jako cud
Cóż, że rano leczy kaca
Gdy wieczorem smak powraca
Na melinach mogę tylko dostać cię
Wódko ma, wódko ma, wódko ma
Któż bez ciebie sobie w życiu radę da?
Jesteś miła, chociaż żrąca
Ale dobra i pachnąca
Ja bez ciebie nie potrafię dłużej żyć
Wódko ma, wódko ma, wódko ma
Któż bez ciebie sobie w życiu radę da?
Jesteś miła, chociaż żrąca
Ale dobra i pachnąca
Ja bez ciebie nie potrafię dłużej żyć
Na tym nadszedł koniec opowieści mej
O butelce, która pokochała mnie
Była miła, przezroczysta
A na imię miała czysta
Ze czterdzieści procent miała, może mniej
Wódko ma, wódko ma, wódko ma
Któż bez ciebie sobie w życiu radę da?
Jesteś miła, chociaż żrąca
Ale dobra i pachnąca
Ja bez ciebie nie potrafię dłużej żyć
Wódko ma, wódko ma, wódko ma
Któż bez ciebie sobie w życiu radę da?
Jesteś miła, chociaż żrąca
Ale dobra i pachnąca
Ja bez ciebie nie potrafię dłużej żyć
