Vardia

Στην πολιτεία χειμώνιασε κι αργά κυλούν τα βράδια Στάζουν στα ντοκ τα φορτηγά αλμύρα και σκουριά Αρμύρα και σκουριά Στη γέφυρα οι φύλακες κόβουν στα δυο τη βάρδια Στα ραδιοκύματα βουτούν και φεύγουν μακριά Και φεύγουν μακριά Όλα τα παίρνει ο καιρός μα κάτι πάντα μένει Σαν ένα αστέρι στο θαμπό του κόσμου σκηνικό Πως η αγάπη μας νικά στο κύμα της χαμένη Κάποια νεράιδα στο βυθό κρατάει το μυστικό Στην πολιτεία χειμώνιασε στα μάτι σου τα ξένα Που αναβλύζαν κάποτε νερά αρτεσιανά Νερά αρτεσιανά Τη ζεστασιά τους κράτησα το γελαστό σου ψέμα Που έκανε τ' απίθανα να μοιάζουν πιθανά Να μοιάζουν πιθανά Όλα τα παίρνει ο καιρός μα κάτι πάντα μένει Σαν ένα αστέρι στο θαμπό του κόσμου σκηνικό Πως η αγάπη μας νικά στο κύμα της χαμένη Κάποια νεράιδα στο βυθό κρατάει το μυστικό