Uykumda rüyamda hayatta telefonda
Bir soluk bir ses var kulaklarımda
Yalnız değilim hiç bir zaman
O ses var hep orada güller açtıran
Bir ışık gibi bazen
Tüm resmi netleştiren
Can veren gülümseyen içine çeken
Nerede olursan ol farketmez
Uzanan ellerim asla incitmez
Yalnız değilim hiç bir zaman
Konuşamasam ağlamaktan, dokunamasam da
Yalnız değilim hiç bir zaman
Yaralansam yere düşsem, dışlansam da
Bir omuzdur bazen, bazen de gülümseyen
Dayan der yaslan bana ağla doyasıya
Kaldın sanma tek başına
Ben varım biz varız hayat arkanda
Yalnız değilsin hiç bir zaman
Konuşamasan ağlamaktan, dokunamasan da
Yalnız değilsin hiç bir zaman
Yaralansan yere düşsen, dışlansan da
