ลาวหลง

น้องเอ๋ยไยเลยแปลก ผิดแรกเมื่อพบกัน ตาสองเป็นมัน ชวนให้หมายมั่นมุ่งตาม ยากกายไม่คิดความ รักงามสู่ดั้นมา ความรักร้อนอุรา หวังเห็นหน้าน้องอย่างเดียว แก่งขวางอยู่กลางน้ำ ทวนลำเรือเป็นเกลียว รักหวังนางเดียว ถึงน้ำแสนเชี่ยวแพ้น้ำใจ ตะวันเหลื่อมเขาไป รำไรฟ้ามืดมน ตาน้องฉายวน นำพี่ด้นดั้นป่ามา รักหมายก็คล้ายกัน กับจันทร์คู่ฟ้านา รักสูญเลิกรา เปรียบเหมือนนภาขาดจันทร์ ตัวเรียมก็เหมือนกัน ไร้จันทร์อ้างวางใน ตางามหวังใจ แทนจันทร์ได้กลับลับเลย